Ο Αύγουστος έχει ειδήσεις...

  Αναδημοσίευση απο Candia News  21-08-2017 

Συντάκτης: Γιάννης Μοσχονάς - Εκπαιδευτικός στο 4ο ΓΕΛ Ηρακλείου

  

     Δεν ξέρω τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Ουμπέρτο Έκο, όταν αναφέρθηκε στο μήνα που δεν έχει ειδήσεις! Η πραγματικότητα όμως δείχνει να τον διαψεύδει!

Χωρίς αμφιβολία, ο Αύγουστος αποτελεί τον «νεκρό» μήνα του χρόνου, αφού σχεδόν τα πάντα υπολειτουργούν! Οι υπηρεσίες είναι στη «συντήρηση», τα νοσοκομεία «λειτουργούν» με προσωπικό ασφαλείας, μεταθέτοντας όλα τα ιατρικά ραντεβού για το φθινόπωρο και τα καταστήματα, όσα δεν έχουν την γνωστή ανακοίνωση στην εξώπορτα, «Κλειστό λόγω διακοπών», εκπροσωπούνται από τους αυτόματους τηλεφωνητές. Η παραγγελία ενός βιβλίου που έκανα στις 2 Αυγούστου, σε γνωστό μεγάλο ηλεκτρονικό κατάστημα, βρίσκεται ακόμα σε εκκρεμότητα, 19 μέρες μετά, αν και ο χρόνος παράδοσης, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, είναι μόλις τρεις εργάσιμες. Ο «μήνας των διακοπών», επιβεβαιώνει τη φήμη του!
Τα πάντα μετατίθενται για τον Σεπτέμβρη. Κι όλα αυτά στη «στάχτη» του Αυγούστου.

    Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια, ο κόσμος εγκαταλείπει, άρον-άρον την ρουτίνα του, αναζητώντας την ξεγνοιασιά των διακοπών που δικαιούται! Τις διακοπές που ονειρεύεται έναν ολόκληρο χρόνο και τώρα έφτασε, επιτέλους, η ώρα να τις πραγματοποιήσει. Έτσι, για να χαλαρώσει και να νοιώσει καλύτερα!

Όμως, «ο μήνας της Παναγιάς», αν και μήνας χαλάρωσης και γενικότερης αποδιοργάνωσης, εξακολουθεί να «παράγει» ειδήσεις και μάλιστα, οι περισσότερες από αυτές είναι κακές.

Τη «μερίδα του λέοντος» στην ειδησεογραφία του όγδοου μήνα, καταλαμβάνουν κάθε καλοκαίρι οι «κακές ειδήσεις της φωτιάς».

Τραγικοί πρωταγωνιστές τα δάση μας, όσα τουλάχιστον έχουν απομείνει, από τις μεγάλες καταστροφικές πυρκαγιές, που υπονομεύουν και απειλούν την χλωρίδα και την πανίδα της χώρας.  
Ο «Νέρωνας του θέρους», εντάσσεται πλέον δικαιωματικά, στα Αυγουστιάτικα «έθιμα» του πολύπαθου τόπου μας.

Τη σκυτάλη παίρνουν οι «κακές ειδήσεις της ασφάλτου». Τέτοιες βέβαια έχουμε καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά το καλοκαίρι στη κυριολεξία εκτροχιάζονται!
Ο «κουρσάρος θάνατος» παραμονεύει σε κάθε στροφή τα ανυποψίαστα θύματα του, ξεκληρίζοντας ολόκληρες οικογένειες που βρέθηκαν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή! Κι εμείς οι ζωντανοί, ως άβουλοι θεατές, σοκαριζόμαστε για λίγο με τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες του διαμελισμού των πτωμάτων, όπως «γλαφυρά» μας περιγράφουν τα αναλυτικά δελτία ειδήσεων των καναλιών, αλλά γρήγορα  ξεπερνάμε και πάλι τους φόβους μας, μαζί με τα θλιβερά γεγονότα, αφού δεν μας αφορούν άμεσα, ξορκίζοντας τα και φτύνοντας στον κόρφο μας!

Αμέσως μετά ακολουθούν οι «κακές ειδήσεις του νερού». Σχεδόν καθημερινά, πριν το δελτίο καιρού στις οθόνες μας, ανακοινώνεται το «ημερήσιο δελτίο πνιγμών». Επισκέπτες που ήρθαν για διακοπές στον φιλόξενο τόπο μας, αλλά και ντόπιοι  συνάνθρωποι μας, αφήνουν την τελευταία τους πνοή στη θάλασσα, μέσα σε λίγα μόλις μέτρα νερού. Ακόμα και τότε όμως έχουμε έτοιμη τη δικαιολογία που μας απαλλάσσει από κάθε ευθύνη, τονίζοντας την παραβίαση των κανόνων κολύμβησης από τα τραγικά θύματα.

Σε όλα αυτά τα κακά νέα του Αυγούστου, έρχονται να προστεθούν ενίοτε και οι κακές ειδήσεις από μέτωπα πολέμων, εστίες σεισμών, πλημυρών και άλλων φυσικών καταστροφών ανά τον κόσμο, αλλά και από την οικονομία και την πολιτική (Ελλάδα, Αύγουστος 2015). Είναι επίσης παρούσες και εκείνες οι ειδήσεις, που μέσα από έκτακτα δελτία, μας πληροφορούν για τις τελευταίες τρομοκρατικές επιθέσεις σε κάποιες πόλεις της Ευρώπης. (Βαρκελώνη, Αύγουστος 2017).

    Η Αυγουστιάτικη ραστώνη όμως δρα εφησυχαστικά σε όλα αυτά τα φαινόμενα, θωρακίζοντας το αδιατάραχτο των «ιερών διακοπών» του Έλληνα! Τα «μπάνια του λαού» θα πραγματοποιηθούν και θα ολοκληρωθούν επιτυχώς, πάση θυσία!

Επειδή όμως ξέρω πως όλοι οι αδειούχοι του Αυγούστου θα μελαγχολήσουμε μόλις ακούσουμε την πρώτη διαφήμιση για σχολικά είδη, προτείνω να αδράξουμε την κάθε στιγμή που απομένει, από το τελευταίο δεκαήμερο του ωραιότερου μήνα του χρόνου!

Καλό υπόλοιπο διακοπών…! 

Διαβάστε το άρθρο απο το Candia News

 

Νέο Λύκειο, νέα υποκρισία!

Αναδημοσίευση απο AlfaVita - Εκπαιδευτικό Ενημερωτικό Δίκτυο  11-7-2017

Συντάκτης: Γιάννης Μοσχονάς - Εκπαιδευτικός στο 4ο ΓΕΛ Ηρακλείου

    Ποιος είπε πως οι εκπαιδευτικοί κάνουν διακοπές το καλοκαίρι; Είναι ένας μύθος που τουλάχιστον  τα τελευταία πέντε χρόνια καταρρίπτεται θριαμβευτικά! Φροντίζουν γι’ αυτό άλλωστε, εκείνοι που «σχεδιάζουν» το μέλλον της Παιδείας του τόπου! Η έμπνευση δε, τους έρχεται μόνο κατά τους θερινούς μήνες! Το χειμώνα βλέπετε, «εργάζονται» σκληρά για τη στελέχωση των σχολείων, καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους, αφού οι ταλαίπωροι, εξαθλιωμένοι «κομπάρσοι» της εκπαίδευσης, οι συμπαθείς αναπληρωτές, καταφθάνουν σταδιακά με καραβάνια στα σχολεία, όπως ακριβώς οι πρόσφυγες στα παράλια της φιλόξενης χώρας μας !

     Κατά τους μήνες του θέρους, αφού έχουν πλέον ολοκληρώσει την «επιτυχημένη» χειμερινή δράση τους οι «μέντορες» του εκπαιδευτικού μας συστήματος, απεργάζονται σχέδια και εκπονούν μελέτες για την υλοποίηση όχι των οραμάτων (τέτοια δεν υπάρχουν πια) αλλά των υπεσχημένων! Σβήνουν, γράφουν, ξαναγράφουν, καθαρογράφουν και στο τέλος νομοθετούν!

     Στην εποχή των «ισχνών αγελάδων» η Παιδεία βάζει πλάτη, πάντα πρώτη!
Αυτό καταδεικνύει και το πόσο ψηλά είναι αυτή στην ιεραρχία του αξιακού μας συστήματος! Αν κατά τον Πλάτωνα «η Παιδεία είναι ο δεύτερος ήλιος των ανθρώπων», κατά τους διεκπεραιωτές των μνημονιακών συμβάσεων, «η Παιδεία είναι ο πρώτος εύκολος στόχος» και μέχρι σήμερα ο μοναδικός, που έχει υποστεί την  μέγιστη συρρίκνωση του λεγόμενου «ευρύτερου δημόσιου τομέα»!

Η ιστορική καταγραφή επιβεβαιώνει την άποψη μου!

Το 2013 «οι πρώτοι νεκροί» του μνημονιακού Μινώταυρου ήσαν οι 2500 εκπαιδευτικοί από την επαγγελματική εκπαίδευση. Οι τότε «μέντορες» του Υπουργείου Παιδείας (και ταλαιπωρίας), με επικεφαλή τον τότε υπουργό Αρβανιτόπουλο, προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν την απόφαση τους να τους απολύσουν, με «άναρθρες κραυγές» και ανυπόστατη επιχειρηματολογία!

Στη συνέχεια ήρθαν, οι σημαντικές διαδοχικές μειώσεις μισθών , αλλά και η παράλληλη αύξηση των διδακτικών ορών! Οι εκπαιδευτικοί ξεχώρισαν και πάλι,, αποτελώντας την μοναδική περίπτωση εργαζομένων στο δημόσιο , για τους οποίους έγιναν και περικοπές στο μισθό τους αλλά και ταυτόχρονη αύξηση στο ωράριο εργασίας τους!

Σήμερα, για κάποιον περίεργο λόγο(;), η εμμονή για την συρρίκνωση στις δομές της δημόσιας εκπαίδευσης συνεχίζεται με ακόμα μεγαλύτερη ορμή! Μόνο που τώρα φροντίζουν περισσότερο από πριν για το «περιτύλιγμα της συσκευασίας των επιλογών τους.

Οι κινήσεις τους πάντως, είναι και πάλι πολύ πρόχειρες, οι σχεδιασμοί τους επί γονάτου και η σύγχυση τους έκδηλη! Αλλαγές επί των αλλαγών προαναγγέλλονται! «Πετάνε στη σέντρα» την αγαπημένη τους ατάκα «Νέο Λύκειο» και προσπαθούν να δημιουργήσουν πρώτα το «άλλοθι» και μετά να διαπράξουν το δικό τους «έγκλημα», αφήνοντας κι εκείνοι με τη σειρά τους, το αποτύπωμα τους πάνω στο ανθεκτικότερο «πειραματόζωο» του τόπου, την Παιδεία μας!

Πρώτα «καταργούν» τις πανελλαδικές εξετάσεις, θριαμβολογώντας μάλιστα, με δικαιολογία την επικείμενη αναβάθμιση του Λυκείου, δίνοντας προτεραιότητα στις ενδοσχολικές εξετάσεις, αλλά όταν βλέπουν πως δεν τους «βγαίνουν» τα νούμερα, ανακατευθύνονται και πράττουν ακριβώς το αντίθετο! Καταργούν δηλαδή τις ενδοσχολικές εξετάσεις στη Γ Λυκείου, αφήνοντας τις πανελλαδικές ως έχουν!

Το «κόλπο» τους είναι γνωστό πλέον, αλλά και πολύ φτηνιάρικο! Θέλουν να έχουν εκπαίδευση «στα χαρτιά», αλλά δεν φτάνουν οι εκπαιδευτικοί που έχουν! Πρέπει να «παίξουν» με ό, τι έχουν! Δεν απολύουν βέβαια καθηγητές αλλά τους «παραλύουν»! 

 Πως γίνεται αυτό; Τόσο απλά!  Καταργούν μαθήματα, με την χαζή, ανυπόστατη δικαιολογία ότι δεν χρειάζονται πλέον! Όπως παραδείγματος χάριν, το υποχρεωτικό μέχρι σήμερα μάθημα των Μαθηματικών Γενικής Παιδείας της Γ Λυκείου!

Ποιος είπε πως χρειάζονται τα Μαθηματικά Γενικής Παιδείας ως μάθημα στη Γ Λυκείου ; Υποχρεωτικό μάθημα στη θέση τους μπαίνει η δημιουργική εργασία! Είναι μια απροσδιόριστη δραστηριότητα, την οποία μπορεί να κάνει  εκπαιδευτικός οποιασδήποτε ειδικότητας και θα την κάνει προφανώς ο «βρισκούμενος»!

Δεν μένει λοιπόν παρά να περιμένουμε μοιραία, να δούμε ποιο θα είναι το επόμενο μάθημα που θα καταργήσουν στη συνέχεια! Η επιλογή δεν θα είναι πάντως αντικειμενική! Χωρίς αμφιβολία θα είναι εκείνο το μάθημα που δεν θα καταφέρει να εξασφαλίσει την «ασυλία» από τις «συντεχνίες», που καθόριζαν πάντα και που δυστυχώς, εξακολουθούν να καθορίζουν το μέλλον αυτού του τόπου!

     Πώς να έχει λοιπόν ξέγνοιαστες διακοπές ο εκπαιδευτικός το καλοκαίρι, αφού δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει ο Σεπτέμβρης; Πώς να προετοιμάσει στο μυαλό του τη δουλειά του χειμώνα, αφού δεν ξέρει καν σε ποιό σχολείο θα κληθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του; Πώς να βρει γαλήνη στην ψυχή του, όταν γνωρίζει πως την ίδια ώρα οι πολιτικοί του προϊστάμενοι απεργάζονται την εργασιακή του αποδόμηση!    

     Από τον Υπουργό της Παιδείας μας πάντως, ως εκπαιδευτικός που είναι, θα περίμενα τόλμη και ειλικρίνεια! Έχουμε συνειδητοποιήσει όλοι την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα και μπορούμε να καταλάβουμε τα μέτρα λιτότητας που είναι αναγκασμένος να εφαρμόσει, αλλά που δεν τολμάει όμως να το παραδεχθεί δημόσια! 

Δύο πράγματα όμως αδυνατώ να κατανοήσω, σεβαστέ μου Υπουργέ! 

Πρώτον: Γιατί τόση υποκρισία και περιφρόνηση, απέναντι στους ανθρώπους της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που δίνουν καθημερινά τον εαυτό τους για να κρατήσουν όρθιο και ζωντανό, μέσα από πραγματικά δύσκολες συνθήκες, το δημόσιο σχολείο;

Δεύτερον: Γιατί τα «πραξικοπήματα» στην Παιδεία γίνονται πάντα ντάλα καλοκαίρι;  

Τα σέβη μου!

Γιάννης Μοσχονάς

Εκπαιδευτικός όλων των «Παλαιών» και όλων των «Νέων Λυκείων»

                                                        … και γράμματα γνωρίζω…!

Διαβάστε το άρθρο απο το AlfaVita

Μάθε με παππού μου γράμματα...!

Αναδημοσίευση απο AlfaVita - Εκπαιδευτικό Ενημερωτικό Δίκτυο  12-3-2017

Συντάκτης: Γιάννης Μοσχονάς - Εκπαιδευτικός στο 4ο ΓΕΛ Ηρακλείου

 

      Λένε πως, μια χώρα δημιουργεί το μέλλον της επενδύοντας στην παιδεία της! Αντιστρέφοντας την πρόταση, θα μπορούσαμε να πούμε ότι, μια χώρα, υποβαθμίζοντας συνειδητά την παιδεία της, υποθηκεύει ουσιαστικά το μέλλον της!

Αυτό ακριβώς, δυστυχώς, αναγκάστηκε να πράξει η δική μας χώρα τα τελευταία χρόνια που βρίσκεται σε καθεστώς επιτροπείας, τηρώντας το μάλιστα με ευλάβεια, ως βασικό όρο της συμφωνίας που υπέγραψε με τους δανειστές της! Αποτελούσε, την βασικότερη ίσως προϋπόθεση, από το πρώτο κιόλας μνημόνιο μέχρι και σήμερα!

Οι «εκπτώσεις» στην παιδεία μας άρχισαν να εφαρμόζονται συστηματικά πριν από επτά χρόνια. Η εμπλοκή του ΟΟΣΑ (Οικονομικός Οργανισμός Στρατηγικής Ανάπτυξης) μέσω των δελτίων αξιολόγησης που εκδίδει ετησίως για τα εκπαιδευτικά συστήματα των χωρών μελών του, δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία ότι, η εκπαίδευση αντιμετωπίζεται με κριτήρια αποκλειστικά και μόνο οικονομικά!

    Θα εστιάσω όμως την προσοχή μου, σε μία μόνο παράμετρο, από τις πολλές που αφορούν την οργανωμένη προσπάθεια υποβάθμισης που έχει υποστεί η δημόσια και δωρεάν μέση εκπαίδευση στη χώρα μας! Αυτή έχει να κάνει με το πάγωμα των διορισμών εκπαιδευτικού προσωπικού. 

Ξεκινώ με την διαπίστωση ότι, ακόμα και ο αρχικός κανόνας της τήρησης της αναλογίας 1 προς 5 (1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις) που ορίστηκε για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ουσιαστικά δεν λειτουργεί για τους εκπαιδευτικούς!

Το «παιχνίδι» στήθηκε καλά από την αρχή και ήδη φαίνεται να αποδίδει!

Όταν, την περίοδο 2010-2013, το σύνολο σχεδόν των εκπαιδευτικών κατέγραφε μειώσεις στους μισθούς του, της τάξης έως και του 40%, κάποιοι άλλοι εκπαιδευτικοί που είχαν ήδη συμπληρώσει 30 χρόνια υπηρεσίας, διαπίστωναν ταυτόχρονα μηδαμινές περικοπές στις δικές τους απολαβές!

Το γεγονός αυτό δεν σηματοδοτούσε κατ’ ανάγκη, ούτε πράξη σεβασμού προς τους παλαίμαχους της εκπαίδευσης, αλλά ούτε φυσικά και τυχαία παράλειψη!

Αντίθετα, αποτελούσε μια ηθελημένη προσπάθεια των τότε «συνομιλούντων» κυβερνητικών στελεχών με την τότε Τρόικα, ώστε να δημιουργήσουν μελλοντικά μια «ιδιότυπη εφεδρεία» εκπαιδευτικού προσωπικού, με γνώμονα το οικονομικό όφελος ενός τέτοιου εγχειρήματος!

Το ότι αποτέλεσε πράγματι ένα «έξυπνο» σχέδιο, το αντιλαμβανόμαστε όλοι οι εκπαιδευτικοί καθαρά, σήμερα!

Εκπαιδευτικοί που θα μπορούσαν να έχουν «βγει» στη σύνταξη τα προηγούμενα χρόνια, κανονικά και χωρίς περικοπές  με το παλαιό καθεστώς συνταξιοδοτήσεων, αποφάσισαν να παρατείνουν την θητεία τους, «ατενίζοντας» το 67^ο έτος του «εργασιακού» τους βίου, που αποτελεί πλέον(προς το παρόν) καταληκτικό όριο ηλικίας για όλους τους εργαζόμενους!

Αρκετοί μάλιστα από αυτούς, ενώ είχαν υποβάλει αίτηση συνταξιοδότησης, την απέσυραν τελικά, ύστερα από διαδοχικές παρατάσεις δυνατότητας ανάκλησης που τους εδόθησαν!

Το δέλεαρ, βλέπετε, ήταν πολύ ισχυρό! Ένας τέτοιος εργαζόμενος με σημερινό μισθό τα 1500 ευρώ, θεωρεί φυσικά αντικίνητρο την συνταξιοδότηση του, με τις απολαβές από την σύνταξη να κυμαίνονται στα επίπεδα των 1000 ευρώ! «Βλέπει» άμεσο μηνιαίο κέρδος 500 ευρώ! 

Ποιο είναι όμως το οικονομικό όφελος μιας τέτοιας επιλογής για τους διοικούντες;

Αφού η θέση καθενός τέτοιου εκπαιδευτικού θα μπορούσε να καλυφθεί με δύο νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς με το ίδιο κόστος; Εύλογο το ερώτημα, αλλά η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι κυνική! Τότε, θα έπρεπε να αμείβει με 1500 ευρώ τους δυο νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς και με 1000 ευρώ τον συνταξιοδοτούμενο. Σύνολο 2500 ευρώ.

Αν πάλι έπαιρνε,  έναν νεοδιόριστο για κάθε θέση συνταξιοδοτούμενου, τότε θα πλήρωνε τον νεοδιόριστο με 750 ευρώ και τον συνταξιούχο με 1000 ευρώ. Σύνολο 1750 ευρώ και πάλι ποσό μεγαλύτερο!

Ένα επιπλέον οικονομικό όφελος για το κράτος είναι το «εφάπαξ», το οποίο μάλλον θα πρέπει να αποχαιρετήσουν άπαξ και δια παντός, όλοι εκείνοι οι εκπαιδευτικοί που «τσίμπησαν» με το δέλεαρ του υψηλού μισθού!

Επίσης, η όποια σύνταξη που θα καταφέρουν να πάρουν τελικά, θα είναι, χωρίς αμφιβολία, κατώτερων προσδοκιών εκείνης που θα ελάμβαναν αρχικά!

Το μέτρο πάντως απέδωσε και «μάρτυρες» είναι οι αριθμοί: Το 2013 είχαμε 3800 αποχωρήσεις μόνιμων εκπαιδευτικών, έναντι 950 που είχαμε το 2016!

       
    Δεν είναι όμως, δυστυχώς, μόνο ποσοτικό το πρόβλημα που δημιουργείται από αυτή την εξέλιξη, αλλά είναι κυρίως ποιοτικό!

Έχουμε ήδη (και θα επιδεινώνεται διαχρονικά), έναν γερασμένο πληθυσμό στελεχών της εκπαίδευσης, που θα κληθούν στο άμεσο μέλλον να εμπνεύσουν και να εμπνευστούν, να πρεσβεύσουν και να προωθήσουν το δημόσιο αγαθό της παιδείας μας!

    Αναρωτιέμαι όμως, πώς θα μπορούσε άραγε να επικοινωνήσει και να συνεργαστεί ένας 65χρονος εκπαιδευτικός με έναν 15χρονο μαθητή του, που τους χωρίζει μισός αιώνας ζωής;

Κυρίως όμως, με ποιές βιολογικές αντοχές και με ποιά δύναμη ψυχής ο εκπαιδευτικός αυτός,  θα μπορέσει να γοητεύσει αλλά και να εμπνεύσει αυτό το παιδί για το μέλλον του;
  

Ήδη οι έφηβοι, διαμαρτύρονται για το χάσμα  που νοιώθουν να τους απομακρύνει από την γενιά των πατεράδων τους!

Θα καταφέρουν οι μαθητές μας στα χρόνια που έρχονται, να υπερβούν την «άβυσσο» που ουσιαστικά θα τους χωρίζει πλέον, από τους «παππούδες» καθηγητές τους;

Διαβάστε το άρθρο απο το AlfaVita